روتینگ (Routing) به معنای مسیریابی اصطلاحی است که در شبکه های کامپیوتری کاربرد گسترده ای دارد و در واقع از Routing برای ایجاد ارتباط بین شبکه های کامپیوتری استفاده می شود، در این مقاله داتیس نتورک قصد داریم مفهوم روتینگ در شبکه را بررسی کنیم، همراه ما باشید.
روتينگ ( Routing ) يکی از مهمترين ويژگی های مورد نياز در يک شبکه به منظور ارتباط با ساير شبکه ها است. در صورتی که امکان روتينگ پروتکل ها وجود نداشته باشد ، کامپيوترها قادر به مبادله داده نخواهند بود .
از روتينگ به منظور دريافت يک بسته اطلاعاتی ( packet ) از يک دستگاه و ارسال آن از طريق شبکه برای دستگاهی ديگر و بر روی شبکه ای متفاوت ، استفاده می گردد . در صورتی که شبکه شما دارای روتر نباشد ، امکان روتينگ داده بين شبکه شما و ساير شبکه ها وجود نخواهد داشت . يک روتر به منظور مسيريابی يک بسته اطلاعاتی ، می بايست آگاهی لازم در خصوص اطلاعات زير را داشته باشد :
- آدرس مقصد
- روترهای مجاور که با استفاده از آنان امکان اخذ اطلاعات لازم در خصوص شبکه های از راه دور، فراهم می گردد .
- مسيرهای موجود به تمامی شبکه های از راه دور
- بهترين مسير به هر يک از شبکه های از راه دور
- نحوه نگهداری و بررسی اطلاعات روتينگ
و برای این کار (عمل مسیریابی یا روتینگ) از پروتکل های مختلفی به منظور استفاده در شبکه هایی با ابعاد گوناگون ، استفاده میشود.
انواع پروتکل های مسیریابی (Routing)
که هر کدام از این پروتکل ها در دسته بندی های مختلف عمل روتینگ قرار میگیرند.
به صورت کلی دو نوع عمل روتینگ داریم: