آرپانت یا ARPANET مخفف Advanced Research Projects Agency Network اولین شبکه Switching بسته های اطلاعات در دنیا بود و پس از مدتی تبدیل به اینترنت جهانی شد. در این مقاله شما را با آرپانت بیشتر آشنا خواهیم کرد، همراه داتیس نتورک باشید.
ARPANET چیست؟
پس از پرتاب نخستین ماهواره اتحاد جماهیر شوروی به فضا و هنگامی که رقابت سختی از نظر تسلیحاتی بین دو ابرقدرت آن زمان جریان داشت و دنیا در دوران جنگ سرد به سر می برد، وزارت دفاع آمریکا در واکنش به این اقدام رقیب نظامی خود، آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته یا آرپا (ARPA) را تاسیس کرد.
یکی از پروژه های مهم این آژانس تامین ارتباطات در زمان جنگ جهانی احتمالی تعریف شده بود.
در همین سال ها در مراکز تحقیقاتی غیرنظامی که در امتداد دانشگاه ها بودند، تلاش برای اتصال کامپیوترها به یکدیگر در جریان بود.
در آن زمان کامپیوتر های Mainframe از طریق ترمینال ها به کاربران سرویس می دادند.
در اثر اهمیت یافتن این موضوع آژانس آرپا (ARPA) منابع مالی پروژه اتصال دو کامپیوتر از راه دور به یکدیگر را در دانشگاه MIT بر عهده گرفت.
در اواخر سال 1960 اولین شبکه کامپیوتری بین چهار کامپیوتر که دو تای آنها در MIT، یکی در دانشگاه کالیفرنیا و دیگری در مرکز تحقیقاتی استنفورد قرار داشتند، راه اندازی شد.
این شبکه آرپانت نامگذاری شد
در سال 1965 نخستین ارتباط راه دور بین دانشگاه MIT و یک مرکز دیگر نیز برقرار شد.
تا این سال ها شبکه آرپانت به امور نظامی اختصاص داشت، اما در سال 1967 به عموم معرفی شد.
در این سال شبکه آرپانت (ARPANET) مراکز کامپیوتری بسیاری از دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی را به هم متصل کرده بود.
در سال 1967 نخستین نامه الکترونیکی از طریق شبکه منتقل شد.
بودجه مالی این شبکه در ابتدا توسط سازمان پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی (آرپا، بعداً دارپا) در وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا تأمین شد که از این پروژه در دانشگاه‌ها و آزمایشگاه‌های تحقیقاتی در ایالات متحده آمریکا استفاده شود.
Switching بسته‌های اطلاعات در آرپانت بر اساس طرحی از دانشمند بریتانیایی دونالد دیویس و لارنس رابرت از آزمایشگاه لینکلن بود.
نهادی است در امريكا كه كل بودجه تحقيقاتی دفاعی را از آن جا هزينه مي كند و كل پروژه های تحقيقاتی را از آن جا انجام می دهند.
در این سال ها حرکتی غیرانتفاعی به نام MERIT که چندین دانشگاه بنیانگذار آن بوده اند، مشغول توسعه روش های اتصال کاربران ترمینال ها به کامپیوتر مرکزی یا میزبان بود. مهندسان پروژه MERIT در تلاش برای ایجاد ارتباط بین کامپیوترها، مجبور شدند تجهیزات لازم را خود طراحی کنند.
آنان با طراحی تجهیزات واسطه برای مینی کامپیوتر 11-DECPDP نخستین بستر اصلی یا Backdone شبکه کامپیوتری را ساختند.
تا سال ها نمونه های اصلاح شده این کامپیوتر با نام PCP نقش میزبان را در شبکه ها ایفا می کرد.
نخستین شبکه از این نوع که چندین ایالت را به هم متصل می کرد Michnet نام داشت.
روش اتصال کاربران به کامپیوتر میزبان در آن زمان به این صورت بود که یک نرم افزار خاص روی کامپیوتر مرکزی اجرا می شد و ارتباط کاربران را برقرار می کرد اما در سال 1976 نرم افزار جدیدی به نام Hermes عرضه شد که برای نخستین بار به کاربران اجازه می داد از طریق یک ترمینال به صورت تعاملی مستقیماً به سیستم MERIT متصل شوند.
از وقایع مهم تاریخچه شبکه های کامپیوتری، ابداع روش سوئیچینگ بسته ای است.
قبل از معرفی شدن این روش از سوئیچینگ مداری برای تعیین مسیر ارتباطی استفاده می شد اما در سال 1974 با پیدایش پروتکل ارتباطی TCP/IP این پروتکل جایگزین پروتکل NCP شد و به پروتکل استاندارد برای آرپانت تبدیل شد.
با این تغییر و تحول، شبکه های زیادی به بخش تحقیقاتی این شبکه متصل شدند و آرپانت به اینترنت تبدیل شد.
29 اکتبر سال 1969 اولین پیام بین کامپیوتری ارسال شد.
در این روز، چارلی کلاین، یکی از دانشجویان دانشگاه UCLA تلاش کرد کلمه‌ی «login» را با استفاده از شبکهی بین کامپیوتری، به کامپیوتری دیگر در مرکز تحقیقات دانشگاه استنفورد ارسال کند.
این شبکهی بین کامپیوتری آرپانت (ARPANET) نام داشت که پایه‌های اینترنت را بنا کرد.
پس از ارسال حروف l و o، شبکهی آرپانت دچار مشکل شد و قطع شد.
پس از یک ساعت تلاش، شبکه به حالت پایدار بازگشت و ارسال پیام با موفقیت انجام شد.
آرپانت مخفف عبارت «شبکهی آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته» (Advanced Research Projects Agency Network) است.
این شبکه یکی از اولین شبکه‌های ارتباطی بر اساس ارسال و دریافت Packet بود و از پروتکل TCP/IP استفاده می‌کرد.
هر ۲ فناوری استفاده‌شده در این شبکه، پایه‌های توسعهی اینترنت بودند.
توسعهی شبکهی ARPANET توسط آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته‌ی وزارت دفاع ایالات متحده‌ی آمریکای پشتیبانی می‌شد.
با پیشرفت پروژه‌ی آرپانت، استانداردها و نیازها برای اتصال شبکه‌های متعدد به یکدیگر نیز توسعه یافتند. استانداردهای اینترنتورکینگ اجازه می‌دادند که شبکه‌های متعدد، به یکدیگر متصل شوند و شبکه‌ای بزرگ‌تر را تشکیل بدهند.
توسعهی بعدی این شبکه زمانی اتفاق افتاد که CSNET نیز توسط بنیاد ملی علوم آمریکا ساخته و به آن متصل شد.
در سال‌های بعد استانداردها و پروتکل‌های اینترنت به‌مرور تدوین شدند.
در نهایت در سال 1990، شبکهی آرپانت بازنشسته و تعطیل شد.
امیدواریم مقاله آشنایی با پروژه آرپانت و تاریخچه آن مفید بوده باشد.
داتیس نتورک را در شبکه های اجتماعی خصوصا تلگرام و توییتر دنبال کنید.