IDE مخفف Integrated Drive Electronics نوعی کانکشن است که برای اتصال دستگاه های ذخیره سازی قدیمی مورد استفاده قرار میگرفت. در این مقاله قصد داریم شما را با IDE بیشتر آشنا کنیم، همراه داتیس نتورک باشید.
نحوه شکل گیری IDE
در اغلب کامپیوترهای شخصی از یکی از دستگاه های ذخیره سازی اطلاعات زیر استفاده می گردد.( معمولا” در یک سیستم بیش از یک مورد استفاده گردد )
- فلاپی درایو
- هارد درایو
- CD-ROM درایو
معمولا” هر یک از دستگاه های فوق از طریق یک واسط ( اینترفیس ) با نا م IDE ) Integrated Drive Electronics) به کامپیوتر متصل می گردند.اینترفیس IDE یک روش استاندارد برای اتصال ( ارتباط) یک دستگاه ذخیره سازی به کامپیوتر است .شکل زیر هارد را بمراه برد کنترلی مربوطه در کنار یکدیکر نشان می دهد.
IDE با هدف استاندارد کردن استفاده از هارد ( هارد درایو ) در کامپیوترها ایجاد شده است.
نکته مهم در رابطه با IDE تلفیق هارد ( هارد ، درایو ) و کنترل کننده با یکدیگر است.
کنترل کننده یک برد الکترونیکی بهمراه مجموعه ای از تراشه ها است که نحوه ذخیره و بازیابی اطلاعات بر روی هارد دیسک را مشخص می نماید.
اغلب کنترل کننده ها دارای حافظه اختصاصی خود بوده که از آن بعنوان یک بافر و در جهت افزایش کارآئی عملکرد هارد دیسک استفاده می گردد.
قبل از مطرح شدن IDE ، کنترل کننده ها و هارد دیسک ها از یکدیگر جدا بودند.
در چنین مواردی همواره این احتمال وجود داشت که کنترل کننده تولیده شده توسط یک شرکت با هارد دیسک تولیده شده توسط شرکت دیگر، با یکدیگر مطابقت نداشته و قادر به کار در کنار یکدیگر نباشند!
وجود فاصله بین کنترل کننده و هارد خود عاملی برای کاهش کیفیت سیگنال مربوطه بوده که اثرات مستقیمی را در رابطه با کارآئی هارد دیسک بدنبال داشت .
در سال 1984 کامپیوترهای شخصی AT را با ویژگی های منحصر بفرد در معماری بکار گرفته شده عرضه شد.
در معماری فوق از مجموعه ای اسلات برای افزایش کارت های سخت افزاری از نوع ISA) Industry Standard Architecture) استفاده بعمل آمد. گذرگاه ( BUS ) جدید قادر به ارسال داده بصورت شانزده بیت در هر لحظه بود. ( گذرگاه های اولیه ISA قادر به ارسال داده بصورت هشت بیت در هر لحظه بودند)
در معماری ارائه شده برای اولین بار از ترکیب درایو / کنترل کننده استفاده گردید.
یک کابل، درایو/ کنترل کننده را به یک کارت ISA که به کامپیوتر متصل بود ، ارتباط می داد.
تکنولوژی فوق را می توان نقطه شروع اینترفیس های ATA )AT Attachment ) در نظر گرفت .
در سال 1986 ، درایوهای IDE را معرفی شد. ایده درایوهای فوق از استاندارد ATA بود. بتدریج تکتولوژی IDE رایج و اغلب تولیدکنندگان برای تولید درایو / کنترل کننده از استاندارد فوق تبعیت کردند. شکل زیر یک کنترل کننده را نشان می دهد.
کابل IDE
دستگاه های IDE از یک کابل ریبونی برای ارتباط با یکدیکر استفاده می نمایند. در این نوع کابل نمام سیم های مورد نظر بصورت تخت و در کنار یکدیگر
قرار می گیرند. این نوع ریبون ها دارای 40 و یا 80 سیم می باشند. ابتدا و انتهای کابل های فوق از یک کانکتور خاص استفاده می گردد. در فسمت
میانی کابل فوق از یک کانکتور دیگر نیز استفاده می گردد . مجموع طول کابل فوق نمی تواند از 18 اینچ ( 46 سانتیمتر) بیشتر باشد.
کنترل کننده ها، درایوها ، آداپتورهای میزبان
اغلب بردهای اصلی ( MotherBoard ) بهمراه یک اینترفیس IDE عرضه می شوند. اینترفیس فوق را کنترل کننده IDE نیز می نامند.اینترفیس در خقیقت یک آداپتور میزبان ( Host Adapter) است .
این بدان معنی است که آداپتور فوق شرایطی را فراهم می نماید که یک دستگاه به یک کامپیوتر ( میزبان ) متصل گردد. کنترل کننده بر روی بردی قرار دارد که به هارد متصل است .
در ابتدا هدف از طراحی اینترفیس IDE ، اتصال یک هارد به کامپیوتر بود ولی بتدریج بعنوان یک اینرفیس جامع و کامل برای اتصال دستگاه های دیگر نظیر : فلاپی و CD-ROM نیز مورد توجه و استفاده قرار گرفت .