اگر می خواهید بدانید سافت فورک (Soft Fork) چیست و چه مفهومی در کریپتوکارنسی دارد این مقاله داتیس نتورک را دنبال کنید.
سافت فورک ها، فورک های سازگار با قبل هستند یعنی گره های (nodes) ارتقاء داده شده میتوانند از ویژگیهای جدید استفاده کنند در حالی که گره های قدیمی هنوز هم کار می کنند اما قابلیت های جدیدی ندارند.
ارتقاء اخیر سگویت (SegWit)، یک نمونه عالی از سافت فورک میباشد.
در زمینه تکنولوژی زنجیره بلوکی، یک سافت فورک، تغییری در پروتکل نرم افزار است که تنها بلوک/تراکنش هایی را که قبلا معتبر بودند، نامعتبر میسازد.
از آنجا که اعضای قبلی، هنوز بلوک های جدید را معتبر قلمداد میکنند، سافت فورک پس سازگاری یا سازگاری عقبرو دارد. برای یک سافت فورک، تنها به رای اکثریت ماینر ها برای اعمال قوانین جدید نیاز دارد؛ برخلاف هارد فورک که همه اعضا باید بر روی آن و نسخه جدید توافق کنند.
مثالهایی برای سافت فورک:
BIP66: یک سافت فورک برای اعتبارسنجی امضای شبکهی بیت کوین بود.
P2Sh: یک سافت فورک برای اضافه کردن قابلیت آدرسهای چند امضایی بر روی شبکهی بیت کوین بود.
یک مثال برای سافت فورک این است که مثلا سایز بلاکها از ۱ مگابایت به ۸۰۰ کیلوبایت تغییر پیدا کرده است. نودهایی از شبکه که نرمافزار خود را آپدیت نکردهاند در سافت فورک میتوانند تراکنشهای جدید را ببینند. مشکل زمانی به وجود میآید که ماینری که نرمافزار خود را آپدیت نکرده است، بخواهد بلاک جدیدی را ثبت نماید و بلاک او توسط شبکه رد میشود. از این رو سافت فورک یک مکانیزم ارتقاء تدریجی را نشان میدهد که افرادی که نرمافزار خود را آپدیت نکردهاند با محدود شدن قابلیتهایشان، انگیزهی کافی برای اینکار را پیدا کنند.