ارز دیجیتال کاردانو چیست؟ آشنایی با ارز ADA Cardano به زبان ساده

کاردانو یا Cardano یک پلتفرم مبتنی بر بلاک چین (Blockchain) می باشد که ارز دیجیتال این شبکه با نماد ADA در بازار های مالی شناخته می شود، در این مقاله شما را با ارز ADA Cardano بیشتر آشنا خواهیم کرد، همراه داتیس نتورک باشید.

ارز کاردانو چیست؟ معرفی ارز دیجیتال Cardano

ارز دیجیتال کاردانو یا Cardano چیست؟

کاردانو یا Cardano یک پلتفرم مبتنی بر بلاک چین (Blockchain) می باشد که ارز دیجیتال این شبکه با نماد ADA در بازار های مالی شناخته می شود.

از این شبکه می‌توان برای انتقال پول دیجیتالی و همچنین ثبت قراردادهای هوشمند و ساخت برنامه‌های غیرمتمرکز استفاده کرد.

به نوعی می‌توان گفت که کاردانو رقیبی برای اتریوم، ایاس و دیگر پلتفرم‌های قرارداد هوشمند محسوب می‌شود.

این بلاک چین و این ارز دیجیتال مانند بلاک چین‌ها و ارزهای دیجیتال دیگر آینده پول را شکل می‌دهند و تراکنش‌هایی سریع و ایمن که امنیت آن‌ها به‌دلیل استفاده از روش‌های رمزنگارانه تضمین شده است را ممکن می‌کنند.

کاردانو یک پلتفرم مبتنی بر بلاک چین است که مانند اتریوم امکان ایجاد و اجرای قراردادهای هوشمند را فراهم می‌کند؛ با این تفاوت که کاردانو خود را پیشگام در «نسل سوم بلاک چین» می‌نامد و امنیت آن با استفاده از معماری چند لایه تأمین شده است.

به گفته تیم کاردانو، سرعت و کارمزد تراکنش‌های این شبکه بسیار بهتر از بلاک چین‌های قدیمی مانند اتریوم است.

به گفته تیم توسعه‌دهنده، کاردانو اولین پروژه مبتنی بر بلاک چین است که با فلسفه علمی و تحقیقات دانشمندان طراحی شده است.

کار بر روی این پروژه از سال 2015 آغاز شد و ارز دیجیتال کاردانو (Ada) در دسامبر 2017 به صرافی‌ها عرضه شد.

تاریخچه مختصر کاردانو

بنیان‌گذار کاردانو،‌ چارز هاسکینسون (Charles Hoskinson) است که خودش یکی از اعضای تیم اتریوم بوده است.

سال 2015 پروژه کاردانو کلید خورد و به مدت دو سال به‌منظور یافتن راه حل‌هایی برای مشکلات اتریوم و بیت کوین، مورد تحقیق و بررسی قرار گرفت.

کاردانو توانست با ایجاد فرایندهای جدید در تاًیید تراکنش‌ها و ایجاد بلاک، مسائل مقیاس‌پذیری در بیت کوین و قراردادهای هوشمند در اتریوم را حل کند.

چارز هاسکینسون، بیت کوین را از نسل اول بلاک چین و اتریوم را از نسل دوم بلاک چین در نظر می‌گیرد.

طبق عقیده‌ او، ما به یک نسل سومی از بلاک چین‌ها نیاز داریم که کاردانو این نیاز را برطرف می‌کند.

در حال حاضر سه بنیاد و شرکت زیر روی توسعه کاردانو کار می‌کنند:

The Cardano Foundation
IOHK
Emurgo

به جز شرکت‌های بالا، ده‌ها تیم دیگر به شکل جداگانه در حال کار بروی کد منبع‌باز کاردانو و ساخت برنامه‌ های غیرمتمرکز روی آن هستند.

پس از دو سال تحقیق و آزمایش، در 28 سپتامبر 2017 شبکه اصلی کاردانو راه‌اندازی و کمی بعد ارز دیجیتال کاردانو (Ada) به فهرست بیترکس، بزرگ‌ترین صرافی ارز دیجیتال آن زمان، اضافه شد.

سال 2015 پروژه کاردانو استارت خورد و به مدت دو سال به منظور یافتن راه حل هایی برای مشکلات اتریوم و بیت کوین ، مورد تحقیق و بررسی قرار گرفت.

کاردانو توانست با ایجاد فرایندهای جدید در تایید تراکنش مسئله مقیاس پذیری در بیت کوین و قراردادهای هوشمند در اتریوم را حل کند.

نسل سوم ارزهای دیجیتال

شبکه کاردانو که آن را نسل سوم ارزهای دیجیتال می‌نامند، با خط مشی مشخص،‌امکان استفاده بهتر از قراردادهای هوشمند را فراهم می کند.

در شبکه کاردانو به دلیل ماهیت فنی شبکه و برنامه نویسی، بیشتر ICO ها و پروژه های بی ارزش و غیر هدفمند،‌ قابل اجرا نیستند.

در کاردانو سرعت تراکنش ها بالا و کارمزد خیلی کمی اخذ می شود.

این شبکه با طراحی لایه لایه ، امکان ارائه قابلیت های جدید در بلاک چین را فراهم کرده است.

برنامه نویسان می توانند در صورت داشتن ایده ای هدفمند، برنامه های غیرمتمرکز خود را با آزادی کامل روی این شبکه پیاده سازی کنند.

اگرچه اتریوم هم در حال توسعه شبکه است اما کاردانو می تواند یک رقیب بسیار جدی برای آن باشد.

زبان برنامه‌نویسی کاردانو

کاردانو برای کدنویسی قراردادهای هوشمند نیز از روش مختص خود استفاده می‌کند.

برعکس سایر رقبا از جمله اتریوم که برای کدنویسی قراردادهای هوشمند از زبان‌های شی‌گرا استفاده می‌کنند، کاردانو استفاده از زبان‌های تابع‌گرا را ترجیح می‌دهد.

بعنوان مثال زبان‌های برنامه‌نویسی بلاک چین اتریوم سالیدیتی (Solidity) و وایپر (Vyper) هستند که هر دو از زبان‌های شی‌گرا (Objective) محسوب می‌شوند؛ اما کاردانو برای این کار از زبان‌های هاسکل (Haskell) و پلوتوس (Plutus) استفاده می‌کند که زیرمجموعه زبان‌های تابع‌گرا (Functional) هستند.

البته هاسکل زبان منحصر بفرد کاردانو نیست و یک زبان برنامه‌نویسی قدیمیست.

اما پلوتوس زبان جدیدیست که بر پایه هاسکل و توسط تیم کاردانو توسعه یافته است.

مزیت این زبان‌ها در این است که احتمال وجود باگ در آن‌ها بسیار کم است و همین امر امکان وقوع اشتباهات غیرمنتظره در کدنویسی قراردادهای هوشمند را کاهش می‌دهد.

با این حال، یکی از معایب آن‌ها این است که تعداد کمی از افراد به زبان‌های برنامه‌نویسی تابع‌گرا مسلط هستند و همین امر می‌تواند استفاده از قراردادهای هوشمند کاردانو را برای طیف گسترده‌ای از افراد با مشکل مواجه کند.