AES مخفف Advanced Encryption Standard به معنی استاندارد رمزنگاری پیشرفته که با نام اصلی اش یعنی Rijndael نیز شناخته می شود مشخصه‌ای برای رمزگذاری داده های دیجیتال است که در این مقاله با AES بیشتر آشنا می شویم، همراه داتیس نتورک باشید.
AES چیست؟
استاندارد رمزنگاری پیشرفته که با نام اصلی اش یعنی Rijndael نیز شناخته می شود مشخصه‌ای برای رمزگذاری داده های دیجیتال است که توسط موسسه ملی استاندارد و فناوری ایالات متحده در سال 2001 ایجاد شد.
استاندارد رمزگذاری پیشرفته (AES) استاندارد فعلی ایالات متحده در رمزنگاری بلوک های متقارن (symmetric block ciphers) است.
AES از کلیدهای 128 بیتی (با 10 دور رمزگذاری) ، 192 بیتی (با 12 دور رمزگذاری) یا 256 بیتی (با 14 دور رمزگذاری) برای رمزنگاری بلوک های 128 بیتی داده استفاده می کند.
در ژانویه 1997 ، موسسه ملی استاندارد و فناوری ایالات متحده (NIST) درخواست جایگزینی برای DES را در رجیستر فدرال داد.
Rijndael برای جایگزینی DES طراحی شده است.
AES در اواخر دهه 1990 و به منظور جایگزینی با استاندارد رمزنگاری قبلی برای دولت ایالات‌متحده توسعه یافت.
الگوی پیشین در اوایل دهه 1970 توسط شرکت IBM ایجاد شد و با نام استاندارد رمزنگاری داده (DES) شناخته شده بود. در سال 1977 این استاندارد جهت استفاده دولت ایالات‌متحده موردپذیرش واقع شد.
اما بعدها نشان داد که در برابر انواع حملات شامل نیروی مخرب، کشف تفاضلی نوشته‌های رمزی و استخراج خطی متون رمزنگاری شده آسیب‌پذیر است.
این مشکلات از ضعف استاندارد DES و الگوریتم 56 بیتی آن ناشی می‌شد. با افزایش توان پردازشی کامپیوترها، استاندارد مذکور دیگر ایمن به‌نظر نمی‌رسد.
AES یا استاندارد رمزنگاری پیشرفته، الگویی است که جهت رمزنگاری داده‌ها و حفظ ماهیت خصوصی آن‌ها به‌کار گرفته می‌شود. این استاندارد، ابزاری محبوب است که با اهداف بسیاری شامل طبقه‌بندی ایمن داده‌ها توسط دولت ایالات‌متحده مورد استفاده قرار می‌گیرد.
AES یک بلوک رمزنگاری متقارن است؛ بدان معنا که بلوک‌های متنی با اندازه‌های مشخص (128 بیتی) رمزگذاری می‌شوند.
این روش برخلاف الگوی رمزنگاری جاری است که در آن هر کاراکتر در یک لحظه رمزنگاری می‌شد. واژه “متقارن” بیانگر کلید مشابهی است که برای فرآیند رمزنگاری و همچنین رمزگشایی یک پیام به‌کارگیری می‌شود.