IP واژه آشنایی برای علاقه مندان شبکه است و بارها در مفاهیم دیگر IP و آدرس آی پی را شنیده اید، در این مقاله داتیس نتورک مفهوم آدرس آی پی (IP Address) را بررسی خواهیم کرد.
IP (آی پی) که آن را IP address هم می گویند مخفف عبارت Internet Protocol address یا آدرس های پروتکل اینترنت است که به صورت یک سری اعداد باقاعده به هر وسیله ای (به طور مثال سرورها، کامپیوترهای شخصی، دستگاه های تلفن همراه و…) که به شبکه (Network) متصل شود اختصاص داده می شود.
IP در واقع یک شماره شناسایی یکتا برای برقراری یک ارتباط تحت شبکه است که با آن دستگاه های مختلف از هم بازشناخته می شوند، به عبارتی هر دستگاه در هر شبکه باید یک IP یکتا داشته باشد که این شبکه می تواند خصوصی (مانند کامپیوترهای حاضر در شبکه محلی یک شرکت) یا عمومی (مانند دستگاه های متصل به شبکه جهانی وب) باشد.
نخستین نکته‌ای که قبل از شروع صحبت باید به آن توجه کنیم این است که آدرس IP در سطحِ شبکه معنا پیدا می‌کند. وقتی می‌گوییم آدرس IP در سطح شبکه معنا پیدا می‌کند منظورمان این است که IP چیزی زیربنایی‌تر از وب و اپلیکیشن‌ها و اینترنت است.
حتی اگر دو یا سه کامپیوتر هم داشته باشیم که قرار باشد با یکدیگر یک شبکه (Network) را تشکیل دهند و با یکدیگر ارتباط داشته باشند، نیاز است که هر یک از آنها آدرس مشخص داشته باشند.
حالا اگر تعداد این کامپیوترها بیشتر شد و در نقاط مختلف دنیا پخش شدند و به جای شبکه داخلی (Internal Network) یک شبکه بین‌المللی (Internet) داشتیم، باز هم همان آدرس‌دهی لازم می‌شود.
اگر موبایل‌ها و اپلیکیشن‌های آنها خواستن با یکدیگر ارتباط برقرار کنند باز هم همان آدرس‌دهی می‌تواند استفاده شود. اگر قرار شد اپلیکیشن‌ها و Serverها با هم در تماس باشند، باز هم آدرس‌دهی لازم است.
اگر هم وب‌سایت‌ها بخواهند با یکدیگر در ارتباط باشند یا به هم لینک بدهند، باز هم نیازمند آدرس و آدرس‌دهی هستند. به همین علت می‌گوییم IP یک مفهوم زیربنایی در سطح شبکه است و هر چیزی که بر زیربنای شبکه ساخته می‌شود به نوعی با آدرس آی پی ارتباط پیدا می‌کند.
